در چند سال اخیر، پژوهشگران کاربرد نظریه دلبستگی را در مطالعه جنبه های مختلف زندگی اجتماعی بزرگسالی، از جمله مذهب و پدیده های مربوط به آن آغاز کرده اند. در پژوهشی که به منظور بررسی رابطه سبک های دلبستگی با مقابله مذهبی تدارک دیده شد، تعدادی از دانشجویان دانشگاه تهران (n=112) پرسشنامه دلبستگی بزرگسال و مقیاس مقابله مذهبی را تکمیل کردند. براساس نتایج به دست آمده از میان سبک های دلبستگی (ایمن - اجتنابی و دوسوگرا) تنها سبک دلبستگی دوسوگرا توانایی پیش بینی سبک مقابله مذهبی مثبت را داشت و رابطه همبستگی منفی میان دو متغیر معنی دار بود.

به منظور بررسی رابطه هوش هیجانی با سبکهای دلبستگی، 262 دانشجوی زن (با میانگین سنی 21 سال) و 238 دانشجوی مرد (با میانگین سنی 22 سال) فهرست هوش هیجانی بار ان (1997) و پرسشنامه سبک دلبستگی (هازان و شیور، 1987) را تکمیل کردند. یافته ها نشان دادند که در هر دو جنس، هوش هیجانی با سبک دلبستگی ایمن رابطه مثبت و با سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا رابطه منفی داشت. تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که سبک های دلبستگی ایمن، دوسوگرا و اجتنابی می توانند در زنان 25 درصد و در مردان 17 درصد از واریانس هوش هیجانی را تبیین کنند.

هدف پژوهش حاضر مطالعه نوع رابطه سبک های دلبستگی ایمن، اجتنابی و دو سوگرا با راهبردهای مقابله با تنیدگی در قالب سه سبک مقابله مساله محور، هیجان محور مثبت و هیجان محور منفی بود. 223 دانشجو (120 دختر، 103 پسر) با تکمیل فهرست دلبستگی بزرگسال (بشارت، 1384؛ هازن و شیور، 1987) و مقیاس سبک های مقابله تهران (بشارت، 1385؛ کارور، شییر و وینتراب، 1989) در این پژوهش شرکت کردند. نتایج وجود رابطه معنادار بین سبک های دلبستگی و راهبردهای مقابله با تنیدگی را نشان دادند. همبستگی بین سبک دلبستگی ایمن با سبک های مقابله هیجان محور مثبت و مساله محور، مثبت بود، در حالی که با سبک منفی هیجان محور، همبستگی منفی به دست داد. سبک دلبستگی اجتنابی با سبک مقابله مساله محور و سبک مقابله هیجان محور منفی و سبک دلبستگی دو سوگرا با سبک مقابله هیجان محور مثبت، همبستگی مثبت داشت. بر اساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که راهبردهای مقابله ای تحت تاثیر سبک های دلبستگی قرار می گیرند.

در این پژوهش رابطه بین سبک های دلبستگی با رضایتمندی زناشویی بررسی شد. بدین منظور 159 (81 زن و 78 مرد) دبیر متاهل مقاطع راهنمـایی و متوسطه شهر تایبـاد انتخاب شدنـد. آزمودنی ها، مقیاس دلبستگی بزرگسالان (کولینز و رید، 1990)، پرسشنامه دلبستگی به مادر (رجایی و دیگران، 1385) و پرسشنامه رضایتمندی زناشویی (السون و دیگران، 1987؛ بازنگری سلیمانیان، 1994) را تکمیل کردند. یافته ها بین رضایتمندی زناشویی و سبک دلبستگی ایمن یک همبستگی مثبت معنادار (r=0.53)، نشان دادند اما با سبک های دلبستگی اجتنابی و دو سوگرا همبستگی منفی (به ترتیب r=-0.28 و (r=-0.38 وجود داشت. همچنین سبک های دلبستگی بزرگسالان 52% و سبک های دلبستگی به مادر 29% واریانس رضایتمندی زناشویی را تبیین کردند. زنان و مردان از نظر رضایتمندی زناشویی تفاوت معنادار نداشتند.

مقدمه: سبک های دلبستگی عامل مهمی در تعیین آسیب های روانشناختی بویژه پرخاشگری افراد می باشد.هدف: هدف از این مطالعه، تعیین میزان پرخاشگری در انواع سبک های دلبستگی در نوجوانان 17- 15 ساله مقطع متوسطه شهر رشت بود.روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه اول تا سوم دبیرستان بودند که در سال تحصیلی 92-91 در شهر رشت مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور ابتدا جامعه پژوهش بر اساس مناطق آموزش و پرورش، نوع مدرسه، جنسیت و همچنین کلاس طبقه بندی شد و در نهایت تعداد 46 کلاس و 576 دانش آموز براساس نمونه گیری تصادفی سیستماتیک انتخاب گردید و کلاس ها به عنوان خوشه های نمونه گیری در نظر گرفته شدند.ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ای مشتمل بر 3 بخش بود: بخش اول پرسشنامه مشخصات دموگرافیک شامل سن، جنس، پایه تحصیلی، رشته تحصیلی، نوع مدرسه، رتبه تولد، داشتن خواهر و برادر، سطح تحصیلات سرپرست خانواده، شغل پدر، میزان درآمد خانواده بود. بخش دوم شامل پرسشنامه پرخاشگری Arnold و Perry بود که دارای 29 سوال و 4 خرده مقیاس پرخاشگری فیزیکی، کلامی، خشم و خصومت می باشد. نمره کل پرسشنامه در دامنه 29 تا 145 قرار دارد. بدین ترتیب در حیطه پرخاشگری فیزیکی حداقل و حداکثر امتیاز 9 تا 45، در حیطه کلامی 5 تا 25، در حیطه خشم 7 تا 35 و در حیطه خصومت 8 تا 40 بود. نمره بالاتر از میانگین در کل و در تمامی حیطه ها نشان دهنده پرخاشگری بود. بخش سوم، پرسشنامه سبک دلبستگی بزرگسالی hazan و shiver بود که دارای 15 سوال در مورد سبک دلبستگی ایمن، سبک اجتنابی و سبک اضطرابی- دوسوگرا می باشد. نمره نهایی بر اساس جمع نمرات کسب شده، محاسبه می گردد. حداقل و حداکثر امتیاز در هر سه حیطه 5 تا 35 بوده و کسب نمره بالاتر از میانگین نشان دهنده استفاده از آن حیطه می باشد. برای تعیین پایایی ابزار پرخاشگری از مطالعه مقدماتی بر روی 25 نمونه استفاده شد و ضریب آلفای کرونباخ جهت تعیین سازگاری درونی ابزار برای کل سوالات، 0.85 و برای خرده مقیاس های پرخاشگری فیزیکی 0.73، پرخاشگری کلامی 0.78، خشم 0.74 و خصومت 0.78 به دست آمد. با توجه به استفاده مکرر از این پرسشنامه در مقالات متعدد از تعیین روایی آن صرف نظر شد. جهت کسب اعتبار علمی پرسشنامه سبک دلبستگی از اعتبار محتوی استفاده شد. سازگاری درونی این ابزار نیز طی مطالعه مقدماتی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفته است. ضریب آلفا برای سبک دلبستگی اجتنابی 0.88، اضطرابی- دوسوگرا 0.69 و ایمن 0.68 محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها شاخص های آمار توصیفی (برآورد فراوانی، درصد، محاسبه میانگین، انحراف معیار و میانه) و آزمون های آمار استنباطی (کروسکال والیس و رگرسیون لوجستیک چندگانه) مورد استفاده قرار گرفت. سطح معناداری آزمون ها در این مطالعه 0.05 در نظر گرفته شد.نتایج: میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 15.5±0.9 بوده و اکثریت آنها دختر (%54.1)، پایه اول دبیرستان (%49.1)، تحصیل در مدارس دولتی (%88) و در رشته علوم تجربی (%39.9)، سطح تحصیلات والدین دیپلم (%44.4)، دارای یک برادر (%45.7) و بدون خواهر (%46)، با تعداد اعضای خانواده سه نفر (%63.7)، متوسط درآمد خانواده بین 400 تا 600 هزار تومان در ماه (%25.9) و شغل پدر آزاد (%51.6) بودند. براساس یافته ها بین هیچکدام از متغیرهای دموگرافیک با نمره کل پرخاشگری نوجوانان ارتباط معنی دار آماری وجود نداشته است. همچنین نتایج نشان داد که نمره کل پرخاشگری بر حسب سبک های دلبستگی معنادار می باشد (P<0.002). نتایج مدل رگرسیون لوجستیک چندگانه به روش پس رو نشان داد، سبکهای دلبستگی با کنترل متغیرهای دموگرافیک ارتباط معناداری با نمره پرخاشگری نوجوانان داشته است. بطوریکه نوجوانان با سبک دلبستگی اضطرابی- دوسوگرا نسبت به نوجوانان با سبک ایمن 1.8 برابر از شانس پرخاشگری بیشتر از میانگین برخوردار بودند (p=0.027).همچنین از میان متغیرهای فردی و اجتماعی، متغیر رشته تحصیلی و سطح تحصیلات والدین نیز از متغیرهای مرتبط با نمره پرخاشگری بوده است. بطوریکه نوجوانان با والدین سطح تحصیلی کمتر از دیپلم، نسبت به والدین سطح تحصیلات دانشگاهی، از شانس نسبی پرخاشگری کمتری برخوردار بوده اند (p=0.046). در ارتباط با رشته تحصیلی، نوجوانان با رشته تحصیلی علوم انسانی (P=0.019)، تجربی (p=0.030) و ریاضی (p=0.017) نسبت به نوجوانان با رشته تحصیلی کاردانش از شانس نسبی پرخاشگری کمتری برخوردار بوده اند.نتیجه گیری: طبق یافته های تحقیق، افرادی که دارای سبک دلبستگی ایمن بودند، پرخاشگری کمتری نسبت به سبک دلبستگی اجتنابی و مضطرب داشتند. میزان سبک دلبستگی ایمن نوجوانان دارای بیشترین فراوانی و سبک دلبستگی اجتنابی کمترین فراوانی را دارا بودند. کیفیت دلبستگی فرد می تواند نوع ارتباطات وی را در آینده و همچنین میزان رشد، سلامت، چگونگی مقابله با تنیدگی ها و هیجانات، استقلال و عدم وابستگی و همچنین ابتلا به اختلالات روانی را پیش بینی کند.

هدف پژوهش حاضر بررسی ارتباط سبک های دلبستگی با توانایی های هیجانی و پیش بینی این توانایی ها به وسیله سبکهای دلبستگی است. نمونه مورد مطالعه 108 نفر دانشجوی دختر (65 نفر) و پسر (43 نفر) دانشگاه تربیت معلم تهران بودند؛ که با استفاده از نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش را مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان (AAS) و مقیاس رگه فراخلقی (TMMS) تشکیل می دادند. نتایج تحقیق نشان داد دلبستگی ایمن با تمایز و بازسازی یا مدیریت هیجانی رابطه مستقیم و سبکهای دلبستگی ناایمن - اجتنابی و دوسوگرا با هر دو مولفه تمایز و بازسازی هیجانی رابطه معکوس دارد. سبکهای دلبستگی توانایی های هیجانی را پیش بینی می کند.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سبکهای دلبستگی و منبع کنترل با میزان سازگاری زناشویی است. برای این منظور 120 نفر (60 مرد و 60 زن) به روش نمونه گیری تصادفی از روی لیست پرونده های افرادی که جهت گفتار درمانی فرزندان خود مراجعه کرده بودند، انتخاب و با پرسشنامه های دلبستگی، منبع کنترل و سازگاری زناشویی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج، نشان داد که سبکهای دلبستگی با سازگاری زناشویی رابطه معناداری ندارد. یافته ها حاکی از وجود رابطه بین سبکهای دلبستگی و منبع کنترل بوده و نشان می دهد که سبک دلبستگی ایمن سهم بیشتری در پیش بینی سازگاری زناشویی ندارد.

مقدمه: خانواده مقدس ترین نهاد اسلام است. از طرفی سبک های دلبستگی می تواند در تعیین کیفیت پیوندهای عاطفی و روابط زناشویی اثرگذار باشد. همچنین سرسختی روانشناختی از مولفه های مهم شخصیت و تعیین کننده آسیب پذیری در مقابل استرس و مشکلات خانوادگی است.هدف: هدف این پژوهش تعیین ارتباط نگرش مذهبی با سبکهای دلبستگی و سرسختی روانشناختی در دانشجویان متقاضی طلاق شهرستان رشت می باشد.روش کار: این مطالعه توصیفی – همبستگی بر روی 196 نفر (98 زوج) از مراجعین متقاضی طلاق با مدت تاهل بین 2 تا 10 سال که حداقل یکی از آنها دانشجو بوده و طی 6 ماهه دوم سال 91 به دادگاه خانواده رشت مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. نمونه ها به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس پرسشنامه های نگرش مذهبی، سبکهای دلبستگی بزرگسالان و سرسختی روانشناختی توسط نمونه ها تکمیل شده و داده ها با استفاده از آزمون همبستگی رگرسیون چندگانه و رگرسیون چند متغیری (همبستگی کانونی) تحلیل شدند.نتایج: تحقیق نشان داد بین نگرشهای مذهبی با سبکهای دلبستگی و سرسختی روانشناختی در دانشجویان متقاضی طلاق رابطه وجود دارد (p<0.05). بعبارت دقیق تر بین کلیه ابعاد نگرشهای مذهبی و سرسختی روانشناختی رابطه منفی و معنادار وجود دارد (p<0.01). بجز بعد مناسکی، ارتباط بین ابعاد دیگر نگرش مذهبی با سبک دلبستگی معنی دار نبود (p<0.01، R=0.675).نتیجه گیری: پژوهش حاضر به این یافته رسیده است که نگرش مذهبی می تواند تا حدودی سبکهای دلبستگی همسران را پیش بینی کند. بدین معنی که اگر همسران نگرش مذهبی خود را ارتقا دهند، بدنبال آن دلبستگی ایمن به وجود خواهد آمد. بعلاوه با بالارفتن نگرشهای مذهبی زوجین، سر سختی روانشناختی آنان کاهش می یابد.

هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه گری خودکارآمدی در ارتباط بین سبک های دلبستگی و سبک های اسنادی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم شهر یاسوج است. جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان متوسطه دوم مشغول به تحصیل شهر یاسوج در سال تحصیلی 96-95بودکه به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای به تعداد 523 نفر انتخاب گردیدند. برای گردآوری داده ها از سه پرسشنامه ی سبک های دلبستگی کولینز ورید (1990)، پرسشنامه ی سبک های اسنادی سلیگمن و همکاران (1979)، پرسشنامه ی خودکار آمدی تحصیلی جینک و مورگان (1999) استفاده گردید. داده ها به شیوه آماری تحلیل رگرسیون چندمتغیری با استفاده از نرم افزار SPSS مبتنی بر مراحل بارون وکنی و روش بوت استرپ با استفاده از نرم افزار اموس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل، نقش واسطه گری خودکارآمدی در ارتباط بین سبک های دلبستگی با سبک های اسنادی درونی منفی، کلی مثبت و سبک دلبستگی اجتنابی با سبک اسناد کلی منفی را تایید می کند. با این وجود، نقش واسطه گری خودکارآمدی در ارتباط بین سبک های دلبستگی با سبک های اسنادی درونی مثبت، پایدار مثبت، پایدار منفی و سبک های دلبستگی ایمن، اضطرابی-دوسوگرا با سبک اسنادی کلی منفی را رد می کند.